Hoe kun je een niet-reanimatieverklaring regelen?
Optie 1: Levenstestament
Een levenstestament is een juridisch document waarin je jouw wensen en instructies met betrekking tot medische en persoonlijke zaken kunt vastleggen voor het geval je wilsonbekwaam wordt. Hier volgen de stappen om een niet-reanimatieverklaring op te nemen in een levenstestament:
- Raadpleeg een notaris: Zoek een notaris die gespecialiseerd is in het opstellen van levenstestamenten. Zij kunnen je begeleiden bij het opstellen van een juridisch geldig document. Thuisnotaris kan je hier goed bij helpen. Zij hebben de meest uitgebreide testamenten tegen de laagste prijs
- Overweeg je wensen: Denk goed na over je standpunt met betrekking tot reanimatie. Bespreek eventueel met een arts om een goed geïnformeerde beslissing te nemen.
- Formuleer de verklaring: Schrijf de niet-reanimatieverklaring in duidelijke en ondubbelzinnige bewoordingen. Vermeld je wens om geen reanimatie te ontvangen in levensbedreigende situaties.
- Onderteken: Onderteken de niet-reanimatieverklaring in aanwezigheid van een notaris.
Optie 2: Gesprek met een arts
Het voeren van een open en eerlijk gesprek met een arts is een belangrijke stap om je reanimatiewensen kenbaar te maken. Hier zijn enkele tips voor het aangaan van een gesprek met een arts:
- Maak een afspraak: Plan een afspraak met je behandelend arts om je wensen te bespreken. Dit kan bijvoorbeeld tijdens een reguliere controleafspraak.
- Bereid je voor: Denk van tevoren na over je reanimatiewensen en eventuele vragen die je hebt. Zo ben je goed voorbereid tijdens het gesprek.
- Bespreek je wensen: Leg je wensen met betrekking tot reanimatie uit aan je arts. Vraag naar mogelijke gevolgen, risico’s en alternatieve behandelopties.
- Documenteer het gesprek: Zorg ervoor dat het gesprek en jouw reanimatiewensen worden gedocumenteerd in je medisch dossier. Dit helpt ervoor te zorgen dat je wensen bekend zijn bij andere zorgverleners.
Optie 3: Niet-reanimatiepenning
Een niet-reanimatiepenning is een herkenbaar identificatiemiddel dat aangeeft dat je geen reanimatie wenst. Hier is wat je moet weten over niet-reanimatiepenningen:
- Begrijp de penning: Leer meer over niet-reanimatiepenningen en hoe ze werken. Ze kunnen variëren afhankelijk van het land en de organisatie die ze uitgeeft.
- Verkrijg een niet-reanimatiepenning: Neem contact op met relevante organisaties of instanties die niet-reanimatiepenningen verstrekken. Zij kunnen je voorzien van meer informatie over het verkrijgen van een penning.
- Draag de penning: Zorg ervoor dat je de niet-reanimatiepenning altijd bij je draagt, bijvoorbeeld als een ketting of armband. Dit zorgt ervoor dat hulpverleners op de hoogte zijn van je wensen in noodsituaties.
Optie 4: Bespreken met naasten
Het is belangrijk om je reanimatiewensen te delen en te bespreken met je naasten, zoals familieleden en vertrouwenspersonen. Hier zijn enkele tips voor het voeren van open gesprekken:
- Kies het juiste moment: Kies een geschikt moment en een rustige omgeving om je reanimatiewensen te bespreken. Zorg ervoor dat alle betrokkenen voldoende tijd hebben en openstaan voor de conversatie.
- Leg je redenering uit: Leg uit waarom je ervoor kiest om geen reanimatie te ontvangen. Verduidelijk je wensen en motiveer ze door je persoonlijke overtuigingen en waarden te delen.
- Bied ondersteuning en begrip: Moedig je naasten aan om vragen te stellen en hun zorgen te uiten. Bied ondersteuning en begrip voor hun gevoelens en zorgen, en probeer samen tot een gedeeld begrip te komen.
- Documenteer je wensen: Hoewel een mondeling gesprek belangrijk is, is het ook nuttig om je reanimatiewensen schriftelijk vast te leggen. Dit kan helpen om misverstanden te voorkomen en ervoor te zorgen dat je wensen worden gerespecteerd.